Troostende woorden uit de Nederlandse en Vlaamse poëzie. Samenstelling: Henk van Zuiden, Uitgeverij Maarten Muntinga, Amsterdam 2006. Hierin:
Missen
Dat je het soms mist
is het laatste wat je haar
zult toevertrouwen.
Het is niet uit te leggen:
een hengst die zijn hals over
de nek van een merrie legt.
Dat je haar soms mist
is het eerste wat je haar
verzwijgen zult: een hengst
doodstil achter schrikdraad,
zijn hals leeg, zijn ogen vol
van die naast hem in de wei stond.
Missen is bewaren
wat je mist.