Samenstelling Marcel Linssen, Maarten Gulden, Acg Vianen.
Boxtel, 31 januari 2013
In dit jubileumnummer zijn in het katern 10 Jaar Dichtslamrap van mij opgenomen: het gedicht Orpheus en een prozatekst (De kracht van het woord) waarin ik terugblik op 10 jaar Dichtslamrap.
Orpheus
Is er een dichter in de zaal?
Een meisje is haar spraak
vergaan. De jonge god die zij
aanbidt, voor wie zij op haar
knieën lag, heeft haar verlamd.
Gevreesd wordt voor haar hart.
Dringend verlangd: een zanger
die de woorden op haar lippen
legt waarmee zij aan het god-
delijke raakt. Wie leent zijn
stem, beweegt haar tong, redt
haar uit het Rijk der Stommen,
want lief is zij en mooi maar
buiten zinnen. Wie redt haar
ziel, laat haar beminnen?
De kracht van het niet-alledaagse woord
Impressies van Dicht-Slam-Rap-Boxtel
Loopt u al langer rond met de wens uw gedichten aan een aandachtig publiek te presenteren? Dan is dit uw kans!!! luidde het affiche van Kunstenaarsvereniging Kunstlicht 99 waarmee op kousenvoeten de eerste Boxtelse Dichtwedstrijd werd ingeluid. Duvelstoejager was de onverbeterlijke Josj van Berkel die zijn woonplaats op 14 november 2002 in een verre hoek van de markt in de vaart der dichters wilde opstomen. Het was een probeersel, een repetitie, niet eens een generale daar in café Begijn. Er waren slechts twee (!) deelnemers, terwijl de jury uit drie leden bestond. Een hilarisch unicum in de historie van welke competitie dan ook. De winnaar had zijn gedichten nog nooit in het openbaar voorgedragen maar ging wel als beste van de twee met de prijs strijken: een bundel van mij. Omdat de toeloop niet tegenviel, de stemming opperbest was en de jury dik tevreden over de prestaties van de beide kemphanen, werd tot een herhaling besloten. DichtSlamRap werd geboren, een vreemde combinatie op het eerste gezicht. Bij slam en rap ligt het accent op de voordracht, bij de traditionele dichtkunst ligt die op de tekst. Wat zou dat uithalen, vroeg ik me af, woordkunstenaars van verschillend pluimage op één podium? Hoe moet je die beoordelen, hoe ervaart een publiek dat? Ik had mijn twijfels.
In de avond van 29 januari 2004, Nationale Gedichtendag, verzamelde zich de Boxtel-se poëziegemeente voor de tweede maal in Begijn, maar nu voor de eerste aflevering van DichtSlamRap. Twaalf finalisten traden er op, maar van rappers was geen sprake. Het werd een krachtmeting tussen dichters en slammers, tussen traditie en moderni-teit. Het was er heerlijk broeierig tussen de nog volop rokende op elkaar gepakte toehoorders. De luisterdichtheid was groot rond het kleine podium of nu een dichter of slammer aan het woord was. De verbeelding was hier aan de macht, de kracht van het niet - alledaagse woord. Aan het einde van de avond dirigeerde men mij naar het podium. Uit het midden van het publiek dook Boxtels Burgemeester Jan van Homelen op, met ambtsketen. Uit zijn handen ontving ik de Zilveren Kei, de culturele prijs van zijn gemeente. Ik viel nog net niet van het podium van verbazing en trots. Hierna las ik een dik kwartier uit eigen werk. Het was half twaalf toen deze memorabele Gedichtendag ten einde liep. De eerste DichtSlamRap zal mij lang heugen.
Het jaar daarna werd er weer een DichtSlamRap gehouden, ook weer op de Nationale Gedichtendag, laatste donderdag van januari, wat een traditie zou worden. Ik was nu jurylid, wat mij directer bij de optredende dichters en het publiek betrok dan het jaar ervoor. Het viel mij op, dat slamteksten het op papier minder doen dan vanaf een podium, wat blijkt als je die terugleest in een bundel. En andersom: dichters die het van hun te lezen teksten moeten hebben, vallen nogal eens weg als ze die simpel ten gehore brengen. Dat maakte de jurering lastig, ondervond ik die avond. Wat niet weg nam dat zowel dichters als publiek voldaan huiswaarts keerden.
Jaren gingen voorbij zonder dat ik getuige was van de jaarlijkse DichtSlamRap hoewel ik op afstand volger bleef. Vooral onder slammers werd Boxtel een begrip: je moest er gestaan hebben daar op de markt, al verhuisde men van de ene naar de andere hoek. Nergens anders vond men op één avond die wisselwerking tussen de drie genres. DichtSlamRap heeft inmiddels roep in Nederland. In de halve finale van het NK Poetryslam van vorig jaar december stonden vijf dichters die in de jaren ervoor een van de Boxtelse edities gewonnen hadden. In de finale bleven er twee over: Arnoud Rigter en Jee Kast. De laatste werd tweede.
Lang leve DichtSlamRap!