Vrije Val

Vrije-Val-cover

Een door Chrétien Breukers samengestelde selectie uit mijn werk, oud en nieuw. De presentatie vond plaats bij Dekker van de Vegt Boekverkopers te Nijmegen op 8 oktober 2015.  

Vrije-Val-back (Vrije-Val-back.jpg)

Vrije-Val-poster (Vrije-Val-poster.jpg)

Vrije-Val-uitnodiging (Vrije-Val-uitnodiging.jpg)

Foto's door Paul Troost:

Vrije-Val-PaulTroost-01 (Vrije-Val-PaulTroost-01.jpg)

Vrije-Val-PaulTroost-02 (Vrije-Val-PaulTroost-02.jpg)

Vrije-Val-PaulTroost-03 (Vrije-Val-PaulTroost-03.jpg)

Vrije-Val-PaulTroost-04 (Vrije-Val-PaulTroost-04.jpg)

Vrije-Val-PaulTroost-05 (Vrije-Val-PaulTroost-05.jpg)

Vrije-Val-PaulTroost-06 (Vrije-Val-PaulTroost-06.jpg)

Vrije-Val-PaulTroost-07 (Vrije-Val-PaulTroost-07.jpg)

Foto's door Dirk Mettes:

Vrije-Val-Dirk-Mettes-01 (Vrije-Val-Dirk-Mettes-01.jpg)

Vrije-Val-Dirk-Mettes-02 (Vrije-Val-Dirk-Mettes-02.jpg)

Vrije-Val-Dirk-Mettes-03 (Vrije-Val-Dirk-Mettes-03.jpg)

Foto door José van Abel:

Vrije-Val-JoseVanAbel-01 (Vrije-Val-JoseVanAbel-01.jpg)

Henk van Weert over Vrije val in Brabants Centrum  - 24 september 2015

Bianca Govers over Vrije val in De Gelderlander  -  8 oktober 2015

Kleine selectie uit de nieuwste gedichten:

Zo boven, zo beneden

Laat mij midden in de nacht zijn opgestaan om mij
te ledigen. Eenmaal gezeten, ontwaarde ik loodrecht
boven mij de Grote Beer, mystiek moment tijdens het
ritueel van de waterende man.

Met mijn voorhoofd bij het zwerk, mijn achterste
op het gat, doorzag ik de eenheid der tegendelen.
Het eeuwig sterrenstelsel schouwend, bleef ik wachtend totdat
het onaanzienlijke uit mijn darmstelsel in de beerput gleed.

Tegen het vergeten

Op een mistige, kille namiddag vraag ik me af
hoe mijn leven was verlopen, zou ik monnik
in een ongeschoeide orde zijn, een kersenhouten
rozenkrans aan een koord om mijn pij, brevierend
in het goudomrande Boek of achter de schrale lippen
tot mijzelf prevelend in een wereld ter grootte van een cel.

Zou er driekwart eeuw minder van me over zijn dan nu]
ik me omringd weet met wat ik om me heen vergaarde, ik
de deur uit kan naar mijn verre geliefde, mijn wagen kan
nemen naar een onbekende bestemming, vrienden en
vreemden ontmoeten kan waar ook ter wereld?

Op een hoek van de kersenhouten tafel ligt Ommezien,
mijn verzameld werk, waarin ik kan bladeren naar mijn
antwoorden op mijn vragen. Mensenkennis uit de eerste hand.

Zie mij aan

Zie mij hier zitten met vijf overrijpe appels
en twee schurftige bananen. Mijn bril rust naast
het lint dat uit een boek van Reve over tafel rafelt.
Drie moegegroeide planten versterven op de venster-
bank tegen de achtergrond van een lome sloot.

Het is half vier, wijst de art-decoklok op de kast
waarin het twaalfdelig Vlaams servies uit mijn jeugd
in eeuwig verband staat opgesteld. De zondagen tussen
mijn ouders herleven, moeder hakend, vader soezend,
uit de distributieradio klinkt belcanto.

De langste dag

Vanochtend vloog mijn dochter uit de blinde warmte
van haar nest de geheimen van de heelkunst tegemoet.

Na hoeveel jaren krijgt ze de zorg uit
mijn gezicht, die zij nu nog niet ontwaart?

Wie zijn we dan, hoe staan daar onze ogen uit
elkaar? Het is een dag om dat te schatten, deze dag
die mij onbarmhartig lang tegen het licht houdt.

Rimpels

Zegt een meisje tegen haar moeder:
‘Hij heeft wel veel rimpels’.
Antwoordt de moeder met wie ik
sinds kort verkeer:
‘Moet je niet zeggen, vanmorgen
naast me in bed sliep hij zo gaaf
als een jongen van achttien.’
‘Wil ik zien’ hoor ik dochterlief
tussen de schuifdeuren.
Mijn nieuwe liefde, op geduldige toon:
‘Wacht maar tot je hem in de kist ziet.
Je zult je ogen niet geloven.’

Brandhaard

Zij keek over haar schouder naar me
als was ze betrapt bij het grijpen naar het
familiealbum in de mahoniehouten ladekast.

Het vuur likte al aan de zilvergemoffelde
poten en langzaam – ze bleef daar
zitten op haar oude gezwollen knieën –
vatte haar jurk vlam en verdween ze
in het inferno.

De hand aan een zwavelstokje stond ik
daar vastgenageld in de deuropening
totdat iemand mij wegtrok uit de droom.

’s Nachts

Er was hem ’s nachts iets overkomen,
het leek of hij gedwaald had en straal-
dronken in de kelder was beland waar
hem iets onthullends ingefluisterd werd.
Erna had hij zich teruggevonden bij de
tuinput die ging galmen van zijn eigen
stem maar wat hij sprak – als wartaal
klonk het, tot hij badend in het zweet was
bijgekomen op de trap die naar de zolder
ging, maar lopen kon hij niet, hij leek
wel vastgenageld aan het hout en toen,
toen kwam zijn moeder uit de dood
gestreden, was hij weer bij haar voordat
zij stierf en zij zich ophief en in één blik
scheen te overschouwen wat bestond.
En of dat niet genoeg was, zag hij met
haar ogen hoe de wereld in elkaar stak.

Victor Vroomkoning Tachtig, Zijn mooiste gedichten/ Intiem bestaan, over de poëzie van Victor Vroomkoning Gebroken WitVrije ValParenOmmezienDodemontStapelenHet formaat van waterlandBij verstekVerloren spraakIJsbeerbestaanLippendienstOud zeerEcho van een echoKlein MuseumDe laatste dingenDe einders tegemoetOorlogsgeweld in OoijpolderMijn overbuurvrouw is een meeuwLevensbericht Wam de MoorHet Nijmegengevoel Langs brede rivierenOranjesingel 42 Het BenedenstadsliedIk wou dat ik een vogel wasViering 80ste verjaardag op 6 oktober 2018Vluchtelingen in de stadVroom, frivool, VileinIlja Leonard PfeijfferOmtrent VincentGelderlandDe 100 mooiste wielergedichtenVan Hugo Claus tot Ramsey NasrAvenueDe eerste eeuw van BoonDe Nederlandse poëzie in pocketformaatBoem Paukeslag!Tijd is niks, Plaats bestaatOlifant in BoaDe bruiloft van KanaSchijndel belicht en gedichtPoëzie & beeldenStadsdichters bijeenLuister - Rijk - KijkenArnhem-NijmegenAgenda 2007TransfiguratieVers verpaktVerstild Nijmegen, Agenda 2006Waar ik naar verlang vandaagHet liefste wat ik heb25 jaar Nederlandstalige poëzie 1980-2005Agenda 20051944 - Brabants Centrum - 2004Alles voor de liefdeNooit te vangen met haar eigen penNavel van ’t landSpiegel van de moderne Nederlandse en Vlaamse dichtkunst10 Jaar NijmegenprentDe geur van ieder seizoenHet is vandaag de datumDe mooiste sonnetten van Nederland en VlaanderenHoe wordt je halfopen mond gedichtRoute 65Het mooiste gedichtBr.O.Nr.Geen dag zonder liefdeInversZie de stille minuut van de roosGroesbeekOmmetje DukenburgEen proces in de hersenenKeer dan het getij en schrijf!Circuit des SouvenirsSchrijversportrettenDodemontStapelenHet formaat van waterlandBij verstekIJsbeerbestaanTurning TidesEen zucht als vluchtig eerbetoon