Op klaarlichte nacht

Front Gierik

Cyclus van 5 gedichten in Gierik & Nieuw Vlaams Tijdschrift, jrg. 35, nr.3, herfstnummer 136, 2017
Thema: Uitstap naar dromenland.
Op klaarlichte nacht

Op klaarlichte nacht 
V i c t o r   V r o o m k o n i n g

1.

Over haar schouder kijkt ze naar mij
als weet zij zich betrapt bij het grijpen naar
het album in de mahoniehouten ladekast.

Het vuur likt al aan de zilvergemoffelde
poten en langzaam – zij blijft daar
zitten op haar oude gezwollen knieën –
vat haar jurk vlam en verdwijnt zij
in het inferno.

De hand aan een zwavelstokje sta ik
daar vastgenageld in de deuropening
totdat iemand mij wegtrekt uit de droom.

2.

Wie anders dan zij is het, de zelfverklaarde
uitlegster naast me die elke ochtend mijn nacht-
bedrijf in een schriftje opslaat om het volgens
Jung te duiden. Vertel, eist zij, want kijk!
je moeders kast gaat kieren om mee te luisteren.
Daar is zij goed in, in het inpassen van het
onweerlegbare in haar praktijk van zieneres.

Wat mijn droom haar zegt? Jij wilt van je
moeder af, begrijpt zij, die is te lang al in je
leven na haar dood. Of zij van mij? gis ik.
De lucifer was immers niet ontstoken
in mijn droom. Misschien wil zij niet langer
leven in het klein museum van mijn verzen en 
maant zij de suppoost: houd op met mij te sparen.

3.

Een week of wat erna ontwaakt de dromen-
duidster naast me met een diepe zucht.
Ik weet, leert zij, je moeder wacht vannacht
de laatste keer op je, geloof wat komt
zo vast als was het hier en nu 
en wat al niet met je geschiedt.

4.

Het lijkt of ik gedwaald heb en starnakel
in de kelder ben beland waar mij
een diep geheim deelachtig wordt.
Erna vind ik mijzelf terug bij de tuinput
die gaat galmen van mijn stem
maar wat ik spreek - als wartaal klinkt het -
tot ik badend in het zweet bijkom
op de trap die naar de zolder leidt
maar lopen kan ik niet, ik lijk wel
vastgenageld aan het hout en dan,
dan komt mijn moeder uit de dood
getreden en ben ik weer bij haar voordat
zij sterft en zij zich opheft en in één blik
schijnt te schouwen wat bestaat.

En of dat niet genoeg is, zie ik met haar
ogen hoe de wereld in elkaar steekt.

5.

Ik houd dit voor ons, tussen haar die
mij baarde en mij die haar tegen de dood in
deed ademen. Het staat op schrift, niet in dat
van haar die mij elke ochtend in bed onderrichtte.

Gedicht 4 wordt later als ‘Visioen’ gewijzigd en separaat opgenomen in de bundel ‘Gebroken wit’ (2018).


VISIOEN

Er was hem ’s nachts iets overkomen,
het leek of hij gedwaald had en starnakel
in de kelder was beland waar hem
een diep geheim deelachtig werd.
Erna had hij zich teruggevonden bij de
tuinput die ging galmen van zijn eigen
stem maar wat hij sprak – als wartaal
klonk het, tot hij doornat van het zweet was
bijgekomen op de trap die naar de zolder
ging, maar lopen kon hij niet, hij leek
wel vastgenageld aan het hout en toen,
toen kwam zijn moeder uit de dood
getreden, was hij weer bij haar voor
zij stierf en zij zich ophief en in één blik
scheen te overschouwen wat bestond.
En of dat niet genoeg was, zag hij met
haar ogen hoe de wereld in elkaar stak.

44.jpg
45.jpg

Victor Vroomkoning Tachtig, Zijn mooiste gedichten/ Intiem bestaan, over de poëzie van Victor Vroomkoning Gebroken WitVrije ValParenOmmezienDodemontStapelenHet formaat van waterlandBij verstekVerloren spraakIJsbeerbestaanLippendienstOud zeerEcho van een echoKlein MuseumDe laatste dingenDe einders tegemoetOorlogsgeweld in OoijpolderMijn overbuurvrouw is een meeuwLevensbericht Wam de MoorHet Nijmegengevoel Langs brede rivierenOranjesingel 42 Het BenedenstadsliedIk wou dat ik een vogel wasViering 80ste verjaardag op 6 oktober 2018Vluchtelingen in de stadVroom, frivool, VileinIlja Leonard PfeijfferOmtrent VincentGelderlandDe 100 mooiste wielergedichtenVan Hugo Claus tot Ramsey NasrAvenueDe eerste eeuw van BoonDe Nederlandse poëzie in pocketformaatBoem Paukeslag!Tijd is niks, Plaats bestaatOlifant in BoaDe bruiloft van KanaSchijndel belicht en gedichtPoëzie & beeldenStadsdichters bijeenLuister - Rijk - KijkenArnhem-NijmegenAgenda 2007TransfiguratieVers verpaktVerstild Nijmegen, Agenda 2006Waar ik naar verlang vandaagHet liefste wat ik heb25 jaar Nederlandstalige poëzie 1980-2005Agenda 20051944 - Brabants Centrum - 2004Alles voor de liefdeNooit te vangen met haar eigen penNavel van ’t landSpiegel van de moderne Nederlandse en Vlaamse dichtkunst10 Jaar NijmegenprentDe geur van ieder seizoenHet is vandaag de datumDe mooiste sonnetten van Nederland en VlaanderenHoe wordt je halfopen mond gedichtRoute 65Het mooiste gedichtBr.O.Nr.Geen dag zonder liefdeInversZie de stille minuut van de roosGroesbeekOmmetje DukenburgEen proces in de hersenenKeer dan het getij en schrijf!Circuit des SouvenirsSchrijversportrettenDodemontStapelenHet formaat van waterlandBij verstekIJsbeerbestaanTurning TidesEen zucht als vluchtig eerbetoon