Expositie van Wim Kol, Finissage in Galerie de Natris in Nijmegen. Daarin opgenomen op scherm het gedicht dat ik voor hem schreef in 2006: Je zult.
JE ZULT
Je zult de truc zijn van een goochelaar
die in een handomdraai illusie schept,
van een kunstje kunst maakt waar je
weet dat het niet meer is dan een list.
Je zult de steen zijn van een dobbelaar
die met speels gemak de hoge ogen
gooit die het volk om hem heen
de handen vol geeft aan applaus.
Je zult pilaar van een profeet zijn
die ver wil zien als in zijn jeugd
maar weet dat de nomade die in hem
woont de stad verdragen moet.
Je zult de schepping van een kind
zijn, een wereld van Gaudiformaat
waarin je spelen kunt en schouwen
nieuwe sprookjes mengt met oude.
Je zult de vesting van een monnik zijn
die een kuil graaft voor geen ander
dan zichzelf, die er ‘s nachts in weg-
zinkt om het hoge zwerk te schatten.
Je zult het metrum van een dichter zijn
die niet van strengheid houdt en zich
vermaakt met dissonanten, lichte
tonen door bezonnen context weeft.
Je zult de schets van een ontwerper zijn
die schoonheid paart aan lef en
visionair gedachtegoed maar als lakei
vaak voor het alledaagse buigen moet.
Je zult door meester Kol geschapen zijn
die zijn binnenste in je buiten keert,
welk een gelukkige symbiose van inval
en omstandigheden! Hij leve lang, jij ook!
Wim Kol, Huizen op dijk