De mooiste gedichten over ouders en kinderen, bijeen gebracht door Jos Smeyers. Davidsfonds/Literair, Leuven 2006. Hierin opgenomen:
Schommel
Vóór de schommel had ik nooit
beseft verder dan een hand
van haar vandaan te kunnen raken.
Toen ik hoogte won, verloor ik
moeder aan de grond. In de dalen
scheerde ik voorbij haar schoot.
Haar stem stierf weg, verging
in het zingen van het touw
dat niet meer uit mijn handen wilde.
Zweven
De tuin waarin ik aardde
nodigde de vogels uit tot
zweven. Ik kon het ook
proberen: eerst droog
springen over tegels,
daarna over sloten
van een meter maar
van vogels kreeg ik
niets dan natte vlerken.
Mijn armen bleven arm,
mijn benen boven water
zwaarder dan de geest.
Later op de kermis
in de molen rug aan
vaders rug zweefde ik
in volle vlucht keer
om keer de hemel
van ons huis voorbij.
Moeder aan de grond
wist van geen wijken,
kwam almaar terug.
