Stichting Achterland, Zeist 2008, waarin opgenomen Wei.
Wei
Wij reden door de polder. Ver weg
hoorde ik geruchten gaan.
Wij kwamen aan een afgezet stuk
land waar jonge dieren weidden.
Moeder hielp me van de fiets
want zwaar van dromen was ik
aan haar lijf geworden.
Zij opende het hek en liet mij
ruiken aan het gras.
Terwijl ik naar haar omzag
stak zij beide handen in haar jas.
