gedicht op geschept papier in een cassette
Na jaren dienstbaar leven op Spaensweerd
verdwijnen wij, eer gast tot last kan zijn,
naar Hollands glorie: dijk en polder
voor een zorgelozer uitzicht
enkel aan elkaar gebonden, vrijer.
Wat blijven zal: de menselijke maat
van wonen, naast De Peppel waar
het tussen ons begon en waar zich
aan de uiterwaarden laat herhalen
hoe de liefde bond, al heet de IJssel
voortaan Waal en is het wiel de vijver.
Van landgoed keren wij naar boerenerf,
een achterland waarin wij ons verbeelden
kunnen dat wat was, er kan beklijven.
Geschreven op verzoek van Henk en Vroon Hummelen.
Dit gedicht is op geschept papier in een cassette uitgereikt aan de gasten van een speciaal feest t.g.v. het vertrek van Henk en Vroon Hummelen uit Spaensweerd in Brummen naar de Ooijpolder nabij Nijmegen
