23 mei 2012 in Het Parool
De Belgische Ardennen
Heel bemoedigend natuurlijk
al die therapeutische sparren:
de een begrijpt je, een ander
peinst met je mee, een derde
slaat wat takken om je heen
maar allemaal met dat sombere
smoelwerk. Alles druppelt,
druipt, snottert, wasemt, sopt.
Hout dat wil verzoenen, helen,
meeleeft, meewaait, maar vooral
meemiezert. Om de dooie dood
geen bouwvakkerspark waar
iedereen vrolijk luidruchtig
maar wat aan rotzooit. Nee,
hier introverte riviertjes,
survivalinspanninkjes, feedback-
uitspanninkjes. Intellectueel woud
- voertaal beschaafd Hollands -
onder een stolp van eeuwige mist.
En overal creaturen die de door
melancholie bevangen dichter uithangen.