Paren

Paren-extra

Uitgeverij De Arbeiderspers, Utrecht/Amsterdam/Antwerpen 2013

Op 5 oktober 2013 vond de presentatie van Paren plaats in de Valkhofzaal van De Lindenberg, Huis voor de Kunsten te Nijmegen.

Paren-presentatie-1

Paren-presentatie-2

Paren-presentatie-3

Paren-presentatie-4

Paren-presentatie-5

Paren-presentatie-6

Paren-presentatie-7

Paren-presentatie-8

Paren-presentatie-9

Paren-presentatie-10

Paren-presentatie-11

Paren-presentatie-12

Paren-presentatie-13

Paren-presentatie-14

Paren-presentatie-15

Postcoïtum

Daarnet nog onbekommerd beest,
ons lijf nu een buidel brak water.
We zijn weer terug van onze bijna dood-
ervaring na het goddelijk avontuur.

Lijf aan lijf waren we de zoete
waanzinnigen die even mochten toeven
in hun verloren paradijs.

De droefheid rijst al,
lieveling, wat zijn we begonnen.

Op schaal
 
Zij kan erbij liggen als fris fruit, schijnbaar achteloos
gerangschikt maar zó en niet anders: kijk
naar me zolang je wilt maar blijf van me af, geniet van op
afstand, bederf me niet met je handen, je mond, overwin je
trek, reik niet tot mijn schil. Bedwing je, graas me
met je ogen af en laat mijn stilleven onberoerd.

Man bijt hond       
   
Terwijl je op je knieën aan haar kont zit,
je mond haar slipje naar beneden krijgt,
staat ze beleefd de man te woord door het
luikje in de poort. Hij vraagt of hij met haar
‘de dag door mag nemen’. Je bent benieuwd
naar haar gezicht dat misschien al morgen
op teevee zal zijn. Houdt zij zich goed
als dadelijk jouw tong zich in haar schroeft,
opent zij de poort naar die haar onder-
vraagt?

Galatea

Ik had de zomerjurken van mijn buurvrouw lief
zoals ze in de wind om haar gazellenbenen wuifden
zoals ze ternauwernood haar rondingen binnen
hun boordsel konden houden.

Ik had ze zo lief dat ik mijzelf aantrof in de woning
waar ze uithingen, ik er een ontknoopte, in mijn armen
nam en ze vanzelf alle vormen van de draagster prijsgaf.

Bekoring

Hoe zij het begeerlijkst oogt tijdens een uitvaart in deugdzaam zwart
terwijl haar vuurrode lippen vanachter haar voile meebidden met haar
gelakte gevouwen zijden vingers en haar lelieblanke vlees onder de
naden van haar nylons om compassie smeekt.

Hoe ik dan niet wachten kan met mijn antwoord op de dood.

Stembereik

‘Ik hou van je’, fluister ik tegen een leeg
plastic stoeltje en een kop kouwe koffie
op het formicatafeltje in het ziekenhuis-
restaurant. Zíj hoort het beslist niet.

Wil ik dat de chirurg extra omzichtig is,
de verpleging nog liever en zachter dan
voorheen en de hemel zich even sluit
zodat zij nog niet welkom is?

Ik herhaal het later als ik haar tussen slangetjes
en apparaten in zie ademen. Nu hardop.
Dan strijkt haar ringvinger langs mijn dij,
wekt ze de slang die lang in coma werd gehouden.

Van de hemel en de aarde

Knielend knoopt zij hem los. Hij staat erbij
en kijkt naar de flonkerende hemel terwijl
zijn handen op haar schouders rusten.
Haar mond sluit zich om wat zij ontbond.

Hij vertelt haar wat hij in de sterren ziet
en dat zij weten moet dat zij zijn engel
is op aarde die hem als geen ander kan
behagen. Dan valt zij stil.

Hij viert het eeuwige moment
waarin hij zich verliest.

Ark van Noach

Wat gingen we te keer op de zolder van de deel
van de familie Sorgeloos. We hadden ons naakt
geworsteld, de ene god na de andere ontketend,
elkaars zweet uitgezweet, niet meer wetend
waar we waren, armen voor benen, benen voor
armen houdend, onze dolle tongen kronkelend
als slangen, we streden tot we jankten van overgave.

Toen we bijkwamen in het hooi was er doodse stilte.
Wij loerden over de rand naar de dieren onder ons.
De runderen, de honden en katten, de schapen
staarden ons aan. Een zoete glans lag over ze.
Schoorvoetend daalden we van de ladder tussen
hen in. Ze weken uiteen, de paarden achterin snoven,
wij schuifelden door de poort de helle dag in.

En plotseling laaide achter ons verlossing
op, wij zagen hoe de dieren koppels vormden
en twee aan twee de hoeve ontstegen.

Lopendebandwerk

Lepeltje lepeltje, tepeltje tepeltje, klepeltje klepeltje,
zo vertrouwd is het middelbare standje. Het is als
met een automaat, het rijdt ontspannen en je kunt
je volop wijden aan het buitenechtelijk verkeer in je kop,
de gevaarlijke kruisingen, vluchtheuvels, splitsingen.
Terwijl je en route bent sla je doodlopende grenswegen in
tot je je weer terugvindt in je oude vertrouwde garage.

Park met zwanen

We zitten op een bank, het is zeer vroeg nog
want hoe ouder hoe eerder op. Niets beweegt
dan twee zwanen die elkaar in de schemer om
de hals zijn gevallen. Ik maak die van haar vrij
en even later kneden mijn handen haar borsten
die onder mijn vingers houdbaar zijn gebleven.

We kijken naar het ven waarin het licht een spiegel
spreidt en nu vier zwanen kleven.

In de verte komt de snelweg weer tot leven.

Knekels onder krekels

Tegen de avondval in Dozza, doodstil Italiaans dorp
tussen kiwi’s en druiven, sta je plotseling oog in
oog met twee halfontvleesde schepselen copulerend
tegen een gevel, in krijt gevangen. Skelet op skelet,
bot op bot. Uit een nabije boom laait het oorverdovend
applaus van krekels op voor de daad in de dood.

Mocht dit de voorafspiegeling zijn van wat ons te wachten
staat, dan hoeft niemand zich zorgen te maken:
hemelse bijval vergezelt het paren tot in de eeuwigheid.

Paren-krijttekening

Paren-uitnodiging-1

Paren-uitnodiging-2

Paren-uitnodiging-3

Paren-uitnodiging-4

Graficus Wim Zurné bracht Paren, een kunstenaarsboek, uit ter gelegenheid van het verschijnen van de gelijknamige dichtbundel, oplage 25.

Paren-Wim-Zurne

Paren-Wim-Zurne-2

Paren-Wim-Zurne-3

Paren-Wim-Zurne-4

Victor Vroomkoning Tachtig, Zijn mooiste gedichten/ Intiem bestaan, over de poëzie van Victor Vroomkoning Gebroken WitVrije ValParenOmmezienDodemontStapelenHet formaat van waterlandBij verstekVerloren spraakIJsbeerbestaanLippendienstOud zeerEcho van een echoKlein MuseumDe laatste dingenDe einders tegemoetOorlogsgeweld in OoijpolderMijn overbuurvrouw is een meeuwLevensbericht Wam de MoorHet Nijmegengevoel Langs brede rivierenOranjesingel 42 Het BenedenstadsliedIk wou dat ik een vogel wasViering 80ste verjaardag op 6 oktober 2018Vluchtelingen in de stadVroom, frivool, VileinIlja Leonard PfeijfferOmtrent VincentGelderlandDe 100 mooiste wielergedichtenVan Hugo Claus tot Ramsey NasrAvenueDe eerste eeuw van BoonDe Nederlandse poëzie in pocketformaatBoem Paukeslag!Tijd is niks, Plaats bestaatOlifant in BoaDe bruiloft van KanaSchijndel belicht en gedichtPoëzie & beeldenStadsdichters bijeenLuister - Rijk - KijkenArnhem-NijmegenAgenda 2007TransfiguratieVers verpaktVerstild Nijmegen, Agenda 2006Waar ik naar verlang vandaagHet liefste wat ik heb25 jaar Nederlandstalige poëzie 1980-2005Agenda 20051944 - Brabants Centrum - 2004Alles voor de liefdeNooit te vangen met haar eigen penNavel van ’t landSpiegel van de moderne Nederlandse en Vlaamse dichtkunst10 Jaar NijmegenprentDe geur van ieder seizoenHet is vandaag de datumDe mooiste sonnetten van Nederland en VlaanderenHoe wordt je halfopen mond gedichtRoute 65Het mooiste gedichtBr.O.Nr.Geen dag zonder liefdeInversZie de stille minuut van de roosGroesbeekOmmetje DukenburgEen proces in de hersenenKeer dan het getij en schrijf!Circuit des SouvenirsSchrijversportrettenDodemontStapelenHet formaat van waterlandBij verstekIJsbeerbestaanTurning TidesEen zucht als vluchtig eerbetoon