Brabants Dagblad 2008

brabantsdagblad

In een gedicht kun je altijd heerlijk liegen: Marcel Linssen, 1 november 2008.

(foto door Clemens Le Blanc: In 2004 kreeg dichter Victor Vroomkoning (links) het ereteken Kei van een Boxtelaar van nu oud-burgemeester Jan van Homelen)

Victor Vroomkoning onderhoudt levendige band met Boxtel

NIJMEGEN – Voor de deur een diepblauwe auto; de kozijnen zijn diepblauw geschilderd en de bewoner van het huis draagt een blauw shirt. Zijn naam: Victor Vroomkoning. Blauw is mijn lievelingskleur is zijn simpele verklaring. Een bevestigingvan die uitspraak lijken de kunstwerken in de kamer te zijn. Tekeningen met, ja inderdaad, blauwe vlakken.
Vroomkoning (70) is geboren en getogen in Boxtel. Als Walter van de Laar. En hoewel hij al veertig jaar in Nijmegen woont is zijn band met zijn geboorteplaats nog heel levendig. Hij bezoekt het regelmatig, heeft er flink wat ‘oude’vrienden, en de telefoon en e-mail zorgen voor een gestage stroom nieuws van Boxtel richting Nijmegen en vice versa.
2008 is voor Vroomkoning een kroonjaar. 25 jaar actief als dichter en dit jaar zeventig geworden; twee kroonjaren bij elkaar. „Dat is iets waar uitgevers heel scherp op letten. Ik heb twee aanbiedingen gehad om een aparte dichtbundel uit te brengen. Een van een Belgische uitgeverij en een van de uitgeverij waar ik al lang bij zit: De Arbeiderspers. Omdat die het ook wilde was de keuze niet zo moeilijk.” Zijn nieuwe boek, Ommezien 2008-1983 is een dikke pil van 520 pagina’s. Negentig procent oude gedichten, maar toch ook nog eens zo’n zestig nieuwe.
Het ‘echte dichten’ begon in 1983. Door de breuk met zijn toenmalige vrouw, zocht Van de Laar na jaren zijn toevlucht in het schrijven van poëzie. „Ik ben gaan schrijven over breuken tussen mensen. Niet zozeer over mezelf maar er is natuurlijk altijd een aanleiding om een gedicht te schrijven. Je moet het ergens aan ophangen”, zegt Vroomkoning. „En daarna kun je heerlijk liegen”, lacht hij.
Een voorbeeld: In een van zijn gedichten laat hij zijn moeder het woord ‘ouwehoeren’ zeggen. „Nou, dat had ze nooit van haar leven over haar lippen gekregen. Maar dit hele gedicht gaat over respect hebben voor je ouders en voor elkaar. Dat is de kapstok die je dan gebruikt.”
Voor Vroomkoning heeft dichten toch iets te maken met het afsluiten van periodes. Overigens zonder daar moeilijk over te doen. „Als een gedicht af is, lees ik het nooit meer. Ja, voor het publiek maar verder niet. Maar voor mij is het een gesloten boek.”
Jaarlijks produceert Vroomkoning zo’n 15 tot 20 gedichten. „Meer niet. Een gedicht kost tijd en ik ben geen veelschrijver. De ene keer doe ik drie maanden ergens over, en dan kan ik ook ‘s nachts wakker worden van een bepaald woord. En een andere keer is het binnen drie dagen helemaal klaar.” Maar je moet het niet schrijven als je verliefd bent of woedend. „Dan zit je midden in de emotie en dan komt het er niet goed uit. Poëzie gedijt het beste bij wat ik ‘afgekoelde emotie’ noem. Je moet afstand kunnen nemen.”
Het is te vergelijken met films. „Over geluk worden toch ook weinig goede films gemaakt. Films hebben wel een happy end, maar dat is anders. Wij mensen hebben kennelijk behoefte aan een soort wreedheid, hardheid. Op televisie kijken we veel naar thrillers en actiefilms.
Misschien is de werkelijkheid gewoon te plat, te alledaags. Ik schrijf juist veel over dagelijkse dingen. En als je een begin hebt dan schrijft een gedicht zich eigenlijk vanzelf.”

Walter van de Laar trots op dichtbundel van Victor Vroomkoning

NIJMEGEN –Wie in het internettelefoonboek ene Walter van de Laar probeert te traceren in zijn woonplaats Nijmegen komt bedrogen uit. Twee namen duiken er op, maar geen van hen heeft iets te maken heeft met de dichter Victor Vroomkoning.
Na het intikken van die naam is het in een klap raak. „Die naam komt verder ook nergens ter wereld voor”, weet Vroomkoning.
Al een dikke vijftig jaar draagt Van de Laar het pseudoniem Victor Vroomkoning onder zijn arm mee. Als HBS-student begon Vande Laar gedichten te schrijven. „En die waren lang niet altijd vleiend voor de leraren van de school waar ik op zat, het Sint Joris College in Eindhoven. Juist niet. maar ik had ook geen zin om door die gedichten van school gestuurd te worden. Dus moest Walter van deLaar een pseudoniem krijgen”, vertelt Vroomkoning. Rondkijkend in zijn omgeving leende hij de voornaam van de broer van een vriend. „En in de klas zat ene Frans Vroomen. Daar heb ik Vroom van geleend en koning achter geplakt.”

Zijn vijfentwintigjarig dichterschap viert Vroomkoning morgen met zijn nieuwe dichtbundel, de 520 pagina’s tellende dikke pil: Ommezien 2008-1983. Een boek waar de nuchtere Vroomkoning behoorlijk trots op is.
Ommezien zoals in ‘terugkijken in de tijd’, maar ook zoals in ‘om je heen kijken’.” Vroomkoning heeft al zijn gepubliceerde gedichten nog een keer nagelopen, pakweg 90 procent ervan bestemd voor herpublicatie, maar wel hier en daar wat geactualiseerd. Sommige
gedichten hebben andere titels, sommige hadden geen titel en andere gedichten heb ik wat herschreven. Als ik dat nodig vond.”
In deze ‘bijbel van Vroomkoning’ ook zo’n zestig nieuwe gedichten. Zo is onder meer de totale bundel Reislust opgenomen in dit jubileumboek.

Victor Vroomkoning Tachtig, Zijn mooiste gedichten/ Intiem bestaan, over de poëzie van Victor Vroomkoning Gebroken WitVrije ValParenOmmezienDodemontStapelenHet formaat van waterlandBij verstekVerloren spraakIJsbeerbestaanLippendienstOud zeerEcho van een echoKlein MuseumDe laatste dingenDe einders tegemoetOorlogsgeweld in OoijpolderMijn overbuurvrouw is een meeuwLevensbericht Wam de MoorHet Nijmegengevoel Langs brede rivierenOranjesingel 42 Het BenedenstadsliedIk wou dat ik een vogel wasViering 80ste verjaardag op 6 oktober 2018Vluchtelingen in de stadVroom, frivool, VileinIlja Leonard PfeijfferOmtrent VincentGelderlandDe 100 mooiste wielergedichtenVan Hugo Claus tot Ramsey NasrAvenueDe eerste eeuw van BoonDe Nederlandse poëzie in pocketformaatBoem Paukeslag!Tijd is niks, Plaats bestaatOlifant in BoaDe bruiloft van KanaSchijndel belicht en gedichtPoëzie & beeldenStadsdichters bijeenLuister - Rijk - KijkenArnhem-NijmegenAgenda 2007TransfiguratieVers verpaktVerstild Nijmegen, Agenda 2006Waar ik naar verlang vandaagHet liefste wat ik heb25 jaar Nederlandstalige poëzie 1980-2005Agenda 20051944 - Brabants Centrum - 2004Alles voor de liefdeNooit te vangen met haar eigen penNavel van ’t landSpiegel van de moderne Nederlandse en Vlaamse dichtkunst10 Jaar NijmegenprentDe geur van ieder seizoenHet is vandaag de datumDe mooiste sonnetten van Nederland en VlaanderenHoe wordt je halfopen mond gedichtRoute 65Het mooiste gedichtBr.O.Nr.Geen dag zonder liefdeInversZie de stille minuut van de roosGroesbeekOmmetje DukenburgEen proces in de hersenenKeer dan het getij en schrijf!Circuit des SouvenirsSchrijversportrettenDodemontStapelenHet formaat van waterlandBij verstekIJsbeerbestaanTurning TidesEen zucht als vluchtig eerbetoon